Kort na zijn academietijd werkte Sieberen-Henk vooral binnen het gebied tussen abstractie en figuratie en koos vormen zoals constructies, gebouwen en landschappen. Eén van de resultaten van dit onderzoek was zijn eerste starterstipendium. Daarna werkt hij door in de lijn van dit onderzoek hetgeen resulteerde in zijn tweede stipendium. Na deze periode is hij naar het zuiden van het land verhuisd en zocht hij een andere richting in zijn werk en besloot om het roer totaal om te gooien en opnieuw te beginnen. Begin 2008 is hij aan een serie begonnen waarvan hier nog een deel te zien is. Ook te zien is de serie waaraan hij daarna heeft gewerkt, en nog werkt.Het werk van Sieberen-Henk bevindt zich tussen gekte en gelatenheid. Hij verbeeldt de onontkoombaarheid van het noodlot, vaak geïnspireerd door religieuze, mythologische en he dendaagse literatuur. Sieberen-Henk kiest voor een beperking van zijn kleurpalet. De figuratie wordt met name bepaald door de beeldcultuur van stripverhalen en fotografie.
In zijn werk probeert Sieberen-Henk zoveel mogelijk een balans te vinden tussen de formele werking van een schilderij en de inhoud die hij wil verbeelden. Hierbij heeft hij een sterke affiniteit met onderwerpen waarbij zich een onderhuidse spanning voordoet. Hij kiest voor werk die verhalen van onze menselijke natuur verbeelden.
De twee blauwe werken met vliegtuigen zijn werken uit zijn Blue Icarus serie. Icarus is een mythologisch figuur die wilde vliegen met een constructie van vogelveren en was. Het begin van zijn tocht ging voorspoedig, totdat Icarus hoogmoedig werd en een hoger luchtruim opzocht. Door te dicht bij de zon te komen, smolt de was en stortte hij neer. Het vliegtuig dient hier als metafoor voor het overwinnen van de fysieke beperkingen waaraan mensen onderhevig zijn. Tegelijkertijd heeft Sieberen-Henk het vliegtuig ontdaan van zijn functie namelijk het vliegen. Dat levert verstilde maar ook heel intense voorstellingen op.
Het vervolg op dit werk is een tweede serie schilderijen waarin voorstellingen met mensfiguren centraal staan. In dit werk tracht hij de dynamiek van de voorstelling te verhogen en probeert hij de onderliggende relaties tussen de mensfiguren duidelijk te maken. Wederom speelt hier de onontkoombaarheid van het noodlot de hoofdrol en bevindt het werk zich weer tussen gekte en gelatenheid.
Sieberen experimenteert net zolang totdat hij de juiste verhoudingen tussen vorm, kleur en diepte heeft. Daarbij kiest hij voor een beperking van zijn palet waarin hij voornamelijk één kleurtoon kiest om de afgebeelde voorstelling te versterken. De overwegend blauwe kleuren binnen de Blue Icarus-serie zijn ontstaan om als filter van een wat killere, afstandelijkheid te functioneren, waardoor er een verstilde spanning wordt gecreëerd. Bij de serie mensfiguren gebruikt hij veel felle, rode kleuren om een meer directe spanning op te roepen hetgeen perfect aansluit bij de reeds genoemde onderhuidse spanning en menselijke natuur.
De tweede serie is duidelijk een reactie op de eerste serie met de vliegtuigen vandaar dat we deze link naar voren laten komen door enkele werken uit de Blue Icarus serie aan u te tonen. Noem het een stukje kunsthistorie want wij zijn er van overtuigd dat Sieberen-Henk hiermee geschiedenis zal schrijven.
Met deze woorden wil ik de expositie graag als geopend verklaren.
Wilfred van der Velden - curator en galerist
