Laatst las ik in een kunstblad dat er in een galerie in Amsterdam momenteel een expositie loopt van, wat we kunnen noemen, nederlandse Pop Art kunstenaars. De expositie laat zien welke opwinding men 40 jaar geleden voelde met onder andere de opkomst van massamedia. De expositie heet New Media, New Forms en dat is een heel toepasselijke titel. Een bepaalde manier van werken binnen de Pop Art was het maken van collages van foto's en flarden tekst, soms versterkt door geschilderde voorstellingen.Op dit moment zitten we midden in die massamedia die toen in opkomst was. En ook nu wordt er door Joseph geknipt en gescheurd en geschilderd. Deze keer echter met en middels media waar men 40 jaar geleden nog niet van kon dromen. Joseph noemt zich dan ook New Media Artist en hij gebruikt voor zijn werken verschillende technieken, namelijk een mix van computerkunst, grafische kunst, fotografie, verf en sjablonen. Door deze technieken en door zijn keuzes ontstaan er kunstwerken die grafisch, dynamisch, kleurrijk, fantasievol en vaak surrealistisch zijn.
Ten tijde van de Pop Art waren de werken vooral politiek en maatschappelijk gericht. Joseph vindt zijn inspiratie vooral in steden, ultramoderne architectuur en reizen waarbij waarbij hij zijn visuele fantasie de vrije loop laat.Het startpunt van Josephs werk is, zoals hij dat zelf omschrijft, het visualiseren van een denkbeeldige ruimte en het gevoel dat ik in die ruimte wil ervaren. Dat bepaalt vaak de afmetingen en verhoudingen van het te creëren kunstwerk. Bij het ontwerpen van mijn werk gebruikt ik vaak kleuren die een sterke invloed op hun omgeving hebben.
De werken die hij maakt, zijn een weergave van wat je kunt noemen een droom. Wat je ziet, lijkt echt maar dat is het niet. Steden die je meteen herkent als bijvoorbeeld New York maar die bij nadere bestudering toch niet lijken te kloppen. Joseph creëert namelijk steden, stelt zelf straten samen uit huizenblokken, plaatst herkenbare naambordjes op de verkeerde plaatsen, laat onmogelijke elementen een rol spelen, enz. Beelden waarbij je je afvraagt "kan dit wel?", of "mag dit wel?" Ja, dat kan en mag; het is namelijk zijn droom!
Zijn werk heeft vaak, zoals ik al zei, iets surrealistisch. Duidelijk is dat in Heavy Traffic waar (in New York?) taxi’s rondrijden samen met zwemmende vissen. Joseph zet ons steeds op het verkeerde been. We herkennen het beeld maar het voelt anders. Het beeld voelt goed maar we herkennen het niet. We herkennen het beeld maar we kennen het niet, en omgekeerd.
Dat doet ons beseffen dat we, hoe goed we de wereld ook denken te kennen door alle informatie die tot ons komt, we toch steeds weer opnieuw ontdekkingsreizigers zijn waar we ook gaan en komen.Voordat ik de expositie voor geopend wil verklaren, wil ik graag eerst nog iets uitreiken. Zoals u misschien in de uitnodiging hebt gelezen, is vanavond de vooravond van de Jaarlijkse Kunstweek, van 7 t/m 15 november. De Kunstweek zet op talloze manieren beeldende kunst en kunstenaars in de schijnwerpers. Dat doet men door middel van een groot aantal publicaties, evenementen, exposities en het Kunstweek Boek. Ook dit jaar doen wij mee en wij hebben er voor gekozen om enkele werken van Joseph op te nemen in onze presentatie in het Boek.
Terwijl ik dit boek aan jou uitreik, Joseph wil ik je graag erg veel succes toewensen én deze expositie voor geopend verklaren.Wilfred van der Velden - curator en galerist
Het was een leuke avond vrijdag. Het werk van Joseph is heel bijzonder. Een voor mij onbekende techniek met verrassende resultaten. Veel succes met de expositie verder. Ari.
BeantwoordenVerwijderen